در موارد بسیاری می توان با انجام یک تحلیل ساده بر روی یک سیستم یک درجه آزادی معادل از ساختمان مورد بررسی، اطلاعات اولیه ولی بسیار با ارزشی از عملکرد احتمالی آن سازه بدست آورد.
برای این منظور می توان از نرم افزار بسیار کاربردی Nonlin استفاده نمود که در ادامه مطلب جهت دانلود بارگذاری شده است.
همانطور که در بخش نخست (کلیات) مبحث بروزرسانی مدل اجزا محدود به آن اشاره شد، جمع آوری اطلاعات میدانی از رفتار واقعی سازه یکی از مراحل مهم این فرآیند می باشد. جمع آوری اطلاعات می تواند شامل هندسه سازه، رفتار مصالح و یا رفتار دینامیکی (مودال) آن باشد. در ادامه مبحث بروزرسانی مدل اجزاء محدود به معرفی روش های مختلف در مورد هریک از ابعاد فوق خواهیم پرداخت.
در این مقاله، به معرفی برخی از روش های جمع آوری هندسه سازه می پردازیم.
ساخت مدل اجزاء محدود منطبق با رفتار واقعی سازه، یکی از موارد بسیار مهم و چالش برانگیز ارزیابی رفتار سازه های موجود می باشد. یک مدل مناسب، باید با قابلیت اطمینان بالایی، بیانگر ویژگی های سازه مدنظر باشد.
بدیهی است که سازه های موجود در طی مدت بهره برداری دستخوش تغییرات عدیده ای می شوند. این تغییرات می تواند شامل ویژگی های مصالح (مانند خوردگی، فرسایش و ...)، اعضا (مانند ترک خوردگی، ضربه و ...) و یا حتی هندسه باشند.
یکی از راهکارهای ارائه شده جهت ساخت چنین مدل هایی استفاده از روش بروزرسانی یا Model Updating می باشد. در مجموعه مقاله های پیش رو به مرور بخش های مختلف این مقوله خواهیم پرداخت.
برای پی بردن به نقاط ضعف سازه موجود، مدلسازی رفتار آن و نیز سنجش معیار پذیرش پاسخ ها، باید مشخصات مکانیکی مصالح و مشخصات خود سازه معلوم باشند. بطور خلاصه می توان گفت که از این اطلاعات برای محاسبه ظرفیت اعضاء چه از نظر مقاومت و چه از نظر تغییرشکل استفاده می شود.
براساس FEMA-356 و نشریه 360، سطح اطلاعات جمع آوری شده، به 3 دسته ی حداقل، متعارف و جامع تقسیم می گردد. اثر این سطوح اطلاعات در ضریب آگاهی (k) قابل مشاهده است که در ظرفیت های نیرویی و تغییرمکانی هر عضو اثر داده می شود.
در همین راستا ATC-40 نیز سطوح ارزیابی لرزه ای را به 2 دسته مقدماتی و مفصل تقسیم می کند. انتخاب این سطح اطلاعات مورد نیاز به هدف بهسازی و شیوه تحلیل مورد نظر بستگی دارد.
