برای پی بردن به نقاط ضعف سازه موجود، مدلسازی رفتار آن و نیز سنجش معیار پذیرش پاسخ ها، باید مشخصات مکانیکی مصالح و مشخصات خود سازه معلوم باشند. بطور خلاصه می توان گفت که از این اطلاعات برای محاسبه ظرفیت اعضاء چه از نظر مقاومت و چه از نظر تغییرشکل استفاده می شود.
براساس FEMA-356 و نشریه 360، سطح اطلاعات جمع آوری شده، به 3 دسته ی حداقل، متعارف و جامع تقسیم می گردد. اثر این سطوح اطلاعات در ضریب آگاهی (k) قابل مشاهده است که در ظرفیت های نیرویی و تغییرمکانی هر عضو اثر داده می شود.
در همین راستا ATC-40 نیز سطوح ارزیابی لرزه ای را به 2 دسته مقدماتی و مفصل تقسیم می کند. انتخاب این سطح اطلاعات مورد نیاز به هدف بهسازی و شیوه تحلیل مورد نظر بستگی دارد.
برای عناصر و المان هایی که توسط نیرو کنترل می شوند، کرانه پایین مشخصات و برای المان هایی که توسط تغییرمکان کنترل می شوند، مقادیر مورد انتظار مشخصات به کار برده می شوند.
در صورتی که مدارک و مستندات مربوط به طراحی و اجرای سازه موجود باشند، بخش اعظم اطلاعات مورد نیاز را می توان از آنها استخراج نمود، ولی در هر حال انجام یکی سری آزمایش نیز اجتناب ناپذیر خواهد بود.
این آزمایش ها به دو دسته زیر تقسیم می شوند:
- آزمایش های مخرب (Destructive Tests)
- آزمایش های غیرمخرب (Non-destructive Tests)
- بازرسی چشمی
- آزمایش نفوذ رنگ
- آزمایش ذرات مغناطیسی
- آزمایش میدان مغناطیسی
- القای میدان مغناطیسی
- روش های انجام بازرسی
- آزمایش جریان های مخالف
- آزمایش فراصوت
- آزمایش رادیوگرافی
- آزمایش رادیوگرافی نوترونی
- آزمایش انتشار صوتی
- آزمایش چکش ارتجاعی (اشمیت)
- آزمایش بیرون کشیدگی
- آزمایش پاره شدگی
- آزمایش مغزه گیری
- آزمایش سنگدانه و آزمایش تسلیح
- آزمایش سختی
- آزمایش کشش
- آزمایش ضربه
- آزمایش مقاومت برشی ملات
- آزمایش مقاومت فشاری مصالح بنایی
- آزمایش مدول الاستیسیته مصالح بنایی
- آزمایش مقاومت کششی مصالح بنایی
سلام خیلی شفاف و خوب توضیح دادید ممنونم ، وبلاگتون هم بسیار پر محتوا و کاربردی هست
موفق و موید باشید